Speuren in de vijver (voor onze jonge lezers)

Een klein dier waar we allen wel eens last van hebben is de steekmug. Wat heeft die met de vijver te maken? Heel eenvoudig: het is een insect waarvan de larve, net als die van de libel of de schietmot, in het water leeft. De mug legt haar eitjes in stilstaand water. Dat kan een vijver zijn, maar even goed een sloot, een plas of zelfs een conservenblik waar water in staat. Uit het eitje komt snel een larve (13mm) tevoorschijn. Deze heeft een duidelijke kop, geen pootjes, maar wel kleine haarborstels. Hiermee wappert ze water naar haar kop en voedt ze zich met kleine deeltjes die in het water zweven. De muggenlarve hangt ondersteboven aan het wateroppervlak. Ze heeft achteraan haar lijf een ademhalingsbuisje waarmee ze zuurstof opneemt uit de lucht. Wanneer een larve groot genoeg is, gaat ze verpoppen. Uit de pop komt de volwassen mug tevoorschijn. Zoals alle muggen en vliegen heeft ze maar twee vleugels.

De volwassen muggen gaan weer eitjes leggen, om dat te kunnen doen, moet het wijfje eerst bloed zuigen. Daarom gaat ze op zoek naar een warmbloedig dier, bijvoorbeeld een mens of een huisdier. De mug heeft een fijn, stevig buisje aan haar steeksnuit. Dat is de naald waarmee ze in de huid steekt een een beetje gif inspuit. Dat gif dient om het bloed niet te laten stollen terwijl ze het opzuigt. Anders zou haar zuigkanaaltje vlug verstopt geraken. Alleen de vrouwtjes zuigen bloed, de mannetjes leven uitsluitend van plantensappen. Die sappen komen uit nectar van bloemen, kapotte vruchten en honingdauw van bladluizen. Het steken van de mug is niet altijd onschuldig, sommige muggensoorten kunnen een aantal ernstige tropische ziektes veroorzaken, zoals malaria en gele koorts. Jaarlijks sterven er mensen aan deze ziektes.

---

(© Eva Suls)